Świętość to najpiękniejsza normalność

Iz XXX.9 jest to naród buntowniczy,
synowie kłamliwi,
synowie, którzy nie chcą słuchać
Prawa Pańskiego,
10 którzy mówią do jasnowidzów:
«Nie miejcie widzeń!»
i do proroków: «Nie prorokujcie nam nagiej prawdy!
Mówcie nam pochlebstwa,
prorokujcie złudzenia!
11 Ustąpcie z drogi, zboczcie ze ścieżki,
oddalcie sprzed nas Świętego Izraela!»
12 Dlatego tak mówi Święty Izraela:
«Ponieważ odrzuciliście tę przestrogę,
a położyliście ufność w krzywdzie i zdradzie
i na nich się oparli,
13 dlatego występek ten stanie się dla was
jakby szczeliną zwiastujących upadek,
sprawiającą wygięcie na wysokim murze,
którego zawalenie się następuje nagle w jednej chwili.

Człowieka, który poznał sam siebie, kim jest, że jest zdrajcą – ogrania wściekłość. Dzieje się tak, gdy uświadamia sobie pracę szatana i jego zwolenników, którym uległ. Ludzie, którzy – wykorzystując słabości i upadki człowieka – kuszą, aby odebrać światu normalność – świętego. Święty drażni ludzi świata, gdyż ich niegodziwość ujawniałaby się w zestawieniu z jego dobrocią.

Świętość to najpiękniejsza normalność, jaką może osiągnąć człowieka.
Święty Jan Bosko