Wyznanie Miłości
przez rachunek sumienia dla nawróconego
Czy oskarżam innych?
Czy szukam sensacji o upadkach innych?
Czemu najwięcej poświęcam czasu – nawet na modlitwie?
Czy chętnie chwytam za kamień, by rzucić w inną osobę – pierwszy?
Czy źle mówię o innych?
Jaki jestem w domu, a jaki poza domem – gram kogoś innego?
Czy chwalę się ile czasu poświęcam na modlitwę?
Czy chętnie pomagam, by być chwalony, a jak nikt nie widzi, to unikam pomagania?
Czy moje słowa idą w parze z czynami?
Czy moja postawa zniechęca innych do Boga?
Czy demonizuję innych?
Czy potępiam innych?
Czy modlę się za tych, u których widzę problem lub wolę głośno o tym problemie z innymi obgadywać?
Czy chętniej szukam złego niż dobrego?
Czy lubię ciszę i milczenie?
Czy uciekam z domu nawet dla pobożnych praktyk?
Czy uciekam przed bliskimi, domownikami, którzy mnie dobrze znają?
Czy udaję kogoś innego uciekając przed prawdą o samym sobie?
Czy wpadam w gniew, gdy mnie ktoś nie rozumie?
Czy wynoszę się nad innych, którzy się nie nawrócili tak jak ja?
Czy szanuję innych?
Czy zabieram Bogu Chwałę, a przypisuję sobie?
Czy wiem co to jest za grzech – próżna chwała?
Czy mam skłonność do bycia ubóstwianym?
Czy chętnie skupiam uwagę na sobie?
Czy jestem uzależniony od czyjegoś dobrego słowa i przyjaznego gestu?
Jak znoszę krytykę?
Czy już jestem męczennikiem, bo ktoś mnie skrytykował?
Czy zdaję sobie sprawę, że korzeniem zniechęcenie i gorączkowego działania jest pycha? (Mnie odrzucać? Mnie?)