Uczta moja przygotowana, lecz zaproszeni nie raczyli przyjść i dom mój stoi próżny.
Idź więc, mój kapłanie, na drogi i rozstaje dróg i zapraszaj do mego Stołu ubogich, nieszczęśliwych chorych, aby się sala godowa zapełniła.
Zapraszaj przedewszystkiem najmniejszych, dzieci z sercem jeszcze niewinnem.
Dozwól im zbliżyć się do mnie w Komunji św. Mają pełne prawo do mego serca. Pragnę wstąpić do ich duszy jeszcze niewinnej i prostej. Chcę je żywić chlebem niebieskim, aby nie ustały w drodze, bo mają długą przed sobą podróż.
Nie wzbraniaj maluczkim przyjść do mnie, bo takich jest królestwo niebieskie.
ORĘDZIE JEZUSA DO SWEGO KAPŁANA (MYŚLI REKOLEKCYJNE)
wydawnictwo oo. Redemptorystów Tuchów
IMPRIMATUR Wilno, dnia 28 października 1935 L569/35
To Orędzie Jezusa do swego kapłana poświęca autor Gwidonowi de Fontgalland, zmarłemu w r. 1925 w dwunastym roku życia.
Ów chłopczyk marzył o tem, by zostać kapłanem, lecz Jezus mu rzekł: “Będziesz moim aniołem”.