Bądź doskonały, jak nasz Ojciec niebieski jest doskonały. On spuszcza deszcz swój na pole grzesznika jak i na pole sprawiedliwego. Podtrzymuje byt i daje dobra doczesne bezbożnikowi nawet wtedy, gdy …
Niech ten, co chce być pierwszym, uważa się za ostatniego. Jeśliś wyniesiony nad innych godnością, uniżaj się z pokorą. Wielki jesteś z powodu swego urzędu, bądź-że mały we własnem mniemaniu. …
Nie miałem gdzie głowy skłonić. Urodziłem się i wyrosłem w ubóstwie. Umarłem obnażony na krzyżu i złożono mię w grobie wynajętym. O, jak mało przystoi ci, mój Synu, zajmować się …
Stałem się pokarmem dla dusz, tak i ty musisz się zgodzić, aby twoi wierni przyswoili sobie jako pokarm twój czas, twe siły, twe zdolności, aby używali i nadużywali twej cierpliwości, …
Chrystus nie szukał sam siebie. Spełniłem tu z posłuszeństwa Dzieło wyznaczone przez mego Ojca, a dziełem tern było odkupienie ludzi pracą, trudem, ubóstwem, upokorzeniem, cierpieniem i śmiercią. Przyszedłem, aby być …
II. Czystość Kapłana Kocham dusze czyste. Moją Matką była Niepokalana, moim Ojcem przybranym był sprawiedliwy i czysty Józef, mym uczniem ukochanym był Apostoł-dziewiczy. I tak w ciągu wieków zawsze z …
Kapłanie mój, z racji swego posługiwania stykasz się nieustannie z błotem grzechowem. Występek nieczysty mówi do ciebie, spogląda na ciebie, otacza cię, ociera się o ciebie, idzie wszędy za tobą. …
Bądź czysty! Jakżebyś bez tej cnoty mógł ludziom spojrzeć w oczy, zasiąść bez rumieńca w trybunale Pokuty, słuchać bez wyrzutów sumienia zwierzeń grzeszników, pobudzić ich do delikatnych, a uciążliwych wyznań …
Kapłanie mój, bądź czysty! Uczestniczysz w macierzyństwie Panny nad pannami. Ona obdarzyła mnie istnieniem ludzkiem, a ty mi dajesz byt sakramentalny. O, jakżesz powinieneś za Jej przykładem być czystym i …
Kocham dusze czyste. Moją Matką była Niepokalana, moim Ojcem przybranym był sprawiedliwy i czysty Józef, mym uczniem ukochanym był Apostoł-dziewiczy. I tak w ciągu wieków zawsze z upodobaniem otaczałem się …
I. Pokora Kapłana Moja istota ludzka jest wobec Boga jakby nicością. To też unicestwiłem się przed majestatem mego Ojca. Przyjąłem postać niewolnika. Upodobniłem się do robaka ziemskiego, chciałem, by mię …
Do kogoż się skłonię, jeżeli nie do serca skruszonego i upokorzonego? Serce pokorne żyje w prawdzie, zadowolone jest ze swej nicości, nie przywłaszcza sobie praw należnych Bogu samemu, Istocie najwyższej. …
Pójdź za mną po drodze kalwaryjskiej. Rozkoszuj się w milczeniu zniewagami i wzgardą, jakiemi mię świat obrzuca w mej własnej Osobie i osobie moich Kapłanów. A jeśli ci trudno zrozumieć …
Jesteś z istoty swej stworzeniem, nieskończenie zależnem pod każdym względem od swego Stwórcy, swego Odkupiciela, Sprawcy twego uświęcenia. Nie możesz ani istnieć, ani działać, ani się poruszać bez ciągłej pomocy …
Jestem Świętym nad świętymi, z natury oddzielonym od grzeszników, lecz wziąłem na siebie twój grzech i grzechy wszystkich ludzi. To też zasłużyłem na wszystkie ciosy gniewu Bożego. Słusznie nasycon byłem …
Moja istota ludzka jest wobec Boga jakby nicością. To też unicestwiłem się przed majestatem mego Ojca. Przyjąłem postać niewolnika. Upodobniłem się do robaka ziemskiego, chciałem, by mię uważano za ostatniego …
