2. Różnice między Mszałem Rzymskim z 1956 r, a 1963 r.

 

Mszał Rzymski 1956r
str. 566
REZUREKCJA
Czyli
Otworzenie grobu Pańskiego

 Zwyczaj rezurekcji istniał już w X wieku. Ma on na celu obrazowo przedstawić niektóre szczegóły zmartwychwstania Chrystusowego: Wyjście Pana Jezusa z grobu, nawiedzenie grobu przez pobożne niewiasty, ukazywanie się Chrystusa Apostołom i innym. Zwyczaj ten dziś już nie jest powszechny. Zachował się w Polsce i niektórych diecezjach innych krajów.

Wczesnym rankiem w Wielką Niedzielę, przed odezwaniem się dzwonów, kapłan ubrany w kapę koloru białego, w otoczeniu duchowieństwa i śpiewaków, udaje się do grobu i chwilkę się modli w milczeniu. Następnie umiarkowanym głosem śpiewa się antyfonę z psalmami.

Mszał Rzymski 1963r
reprint Warszawa 2012
str. 406

PROCESJA REZUREKCYJNA

 Zwyczaj rezurekcji istniał w niektórych krajach już w X wieku. Miał on na celu obrazowo przedstawić niektóre szczegóły zmartwychwstania Chrystusowego: Wyjście Pana Jezusa z grobu, nawiedzenie grobu przez pobożne niewiasty, ukazywanie się Chrystusa Apostołom i innym.
Po wprowadzeniu wystawienia Najświętszego Sakramentu w Bożym Grobie procesja rezurekcyjna przybrała charakter uroczystej procesji teoforycznej.

Procesję rezurekcyjną odprawia się według zwyczajów diecezjalnych. Przeważnie obrzędy są następujące: Po Wigilii Wielkanocnej lub wczesnym rankiem w Wielką Niedzielę kapłan ubrany w kapę koloru białego, w otoczeniu duchowieństwa i śpiewaków, udaje się do grobu i chwilę się modli w milczeniu. Następnie śpiewa się antyfonę z psalmami.