Kapłanie, czy masz wewnętrzne cierpienia?

Synu mój, nikt tak jak ja, nie współczuje z cierpieniami wewnętrznemi, które cię czasem przygniatają.
Ileż razy serce twe odczuwa boleśnie to osamotnienie, które jest spowodowane kapłańskim twoim charakterem. Oddzielony jesteś od ludzi i przez swe powołanie i przez swą wzniosłą godność. Trzymasz się zdała od rozrywek i zabaw, dozwolonym świeckim — tego bowiem wymaga i wzgląd na twe stanowisko i obowiązek, a choćbyś się nawet chciał bawić ze światem, świat nie zgodziłby się na twoją obecność.
W tych chwilach smutku przypominaj sobie, że ja jestem twym Przyjacielem, twym Towarzyszem w pielgrzymce, Bratem, Powiernikiem twych radości i smutków .
Przyjdź odwiedzić mię w mym przybytku. I ja tam pędzę życie w samotności i odosobnieniu, zapomniany i opuszczony przez ludzi. Ty będziesz mą pociechą, a ja twoją.

ORĘDZIE JEZUSA DO SWEGO KAPŁANA (MYŚLI REKOLEKCYJNE)
wydawnictwo oo. Redemptorystów Tuchów
IMPRIMATUR Wilno, dnia 28 października 1935 L569/35

To Orędzie Jezusa do swego kapłana poświęca autor Gwidonowi de Fontgalland, zmarłemu w r. 1925 w dwunastym roku życia.
Ów chłopczyk marzył o tem, by zostać kapłanem, lecz Jezus mu rzekł: “Będziesz moim aniołem”.

=> ORĘDZIE JEZUSA DO SWEGO KAPŁANA