Jesteś na świecie, ale nie jesteś ze świata.
Gdyś spełnił swe obowiązki kapłańskie, gdyś zadość uczynił wymogom życia społecznego, pogrąż się ze mną w milczeniu i samotności.
Sprężyna, wychodząc ze stanu napięcia, wraca do swego położenia naturalnego. Twem miejscem odpoczynku, po twych zajęciach i kłopotach codziennych jestem ja, jest niem Boskie Serce. Tam odpoczniesz i zaczerpniesz siły.
Strzeż swoich zmysłów. nie potrzebujesz zatrzymywać oczu swoich na próżności tego świata. Inaczej wkrótce staniesz się ich podłym niewolnikiem.
Unikaj starannie wszelkich niepotrzebnych znajomości, zbytniej korespondencji, wszelkiej ciekawości o nowinki tego świata.
Masz w samym sobie cały świat, świat nadprzyrodzony. Przywyknij żyć ze mną, twym Bratem kochającym, z naszym Ojcem i naszą Matką niebieską, z Aniołami i Świętymi.
ORĘDZIE JEZUSA DO SWEGO KAPŁANA (MYŚLI REKOLEKCYJNE)
wydawnictwo oo. Redemptorystów Tuchów
IMPRIMATUR Wilno, dnia 28 października 1935 L569/35
To Orędzie Jezusa do swego kapłana poświęca autor Gwidonowi de Fontgalland, zmarłemu w r. 1925 w dwunastym roku życia.
Ów chłopczyk marzył o tem, by zostać kapłanem, lecz Jezus mu rzekł: “Będziesz moim aniołem”.