Kapłan rozkoszuje się w milczeniu zniewagami i wzgardą.

Pójdź za mną po drodze kalwaryjskiej. Rozkoszuj się w milczeniu zniewagami i wzgardą, jakiemi mię świat obrzuca w mej własnej Osobie i osobie moich Kapłanów.
A jeśli ci trudno zrozumieć tę lekcję pokory, proś mnie, módl się do pokornej Dziewicy z Nazaret, mojej i twojej Matki. Błagaj mię abym ci otworzył oczy, a przekonasz, się, żeś pokryty od stóp do głowy ranami, jakie ci zadała pycha, że wszystkie władze twej duszy toczy ten rak, że każda cząstka istoty twojej zarażona jest tym jadem.
Lecz ty, synu mój, godny pożałowania ślepy jesteś na duszy i myślisz, żeś zdrowy i piękny i cnotliwy i godzien szacunku i podziwu.
Módl się do mnie, a usunę z. oczu twych te łuski, które ci nie dozwalają ujrzeć swej duszy w całej jej nędzy i w calem jej ogołoceniu.

ORĘDZIE JEZUSA DO SWEGO KAPŁANA (MYŚLI REKOLEKCYJNE)
wydawnictwo oo. Redemptorystów Tuchów
IMPRIMATUR Wilno, dnia 28 października 1935 L569/35

To Orędzie Jezusa do swego kapłana poświęca autor Gwidonowi de Fontgalland, zmarłemu w r. 1925 w dwunastym roku życia.
Ów chłopczyk marzył o tem, by zostać kapłanem, lecz Jezus mu rzekł: “Będziesz moim aniołem”.

=> Powołanie kapłańskie
=> Dzień pierwszy – Orędzia Jezusa do Swego kapłana
Dzień drugi – Orędzia Jezusa do Swego kapłana