Wiem, że jesteś nicością i grzechem. Przeznaczając cię na kapłana, nie odjąłem ci twych nędz i twych słabości.
Uczyniłem cię niejako Bogiem co do godności, ale zostawiłem ci ciężar słabości ludzkich, aby się mogła w twej słabości okazać moja moc i potęga.
Uczyniłem cię pogromcą grzechu, ale pozostawiłem ci wrażliwość na ponęty grzechowe, ustanowiłem cię szafarzom życia nadprzyrodzonego, ale zostawiłem cię w niebezpieczeństwie postradania go. Lękałem się, aby cię nie oszołomiła wielkość moich darów i byś nie zapomniał o mojej miłości.
Lecz równocześnie przygotowałem dla ciebie swą łaskę, łaskę poświęcającą. Jest ona uczestnictwem w łasce, która uświęca me Człowieczeństwo. Przez nią uczestniczysz ze mną w naturze Boskiej, w samem życiu Bożym.
ORĘDZIE JEZUSA DO SWEGO KAPŁANA (MYŚLI REKOLEKCYJNE)
wydawnictwo oo. Redemptorystów Tuchów
IMPRIMATUR Wilno, dnia 28 października 1935 L569/35
To Orędzie Jezusa do swego kapłana poświęca autor Gwidonowi de Fontgalland, zmarłemu w r. 1925 w dwunastym roku życia.
Ów chłopczyk marzył o tem, by zostać kapłanem, lecz Jezus mu rzekł: “Będziesz moim aniołem”.
=> Powołanie kapłańskie
=> Dzień pierwszy – Orędzia Jezusa do Swego kapłana