(Żyła około roku Pańskiego 1259) Umiłowany przez Boga ród Odrowążów dał Polsce niemal równocześnie w Iwonie i Prandocie świątobliwych i gorliwych o dobro Kościoła pasterzy, w błog. Czesławie i św. Jacku wielkich apostołów, a w błog. Bronisławie pierwszą patronkę. Błog. Bronisława, według tradycji stryjeczna siostra błog. Czesława i św. Jacka, urodziła się na Śląsku Opolskim około roku 1203. Córka możnego i bogatego rodu, obdarzona niezwykłą urodą, mogła była pełnymi rękoma czerpać z radości świata, ale umiłowawszy pobożność i niewinność, wzgardziła nim i w szesnastym roku życia poświęciła się Bogu w klasztorze norbertanek na Zwierzyńcu pod Krakowem. Błogosławiona Bronisława Założycielem zakonu Premonstratensów czyli Norbertanów był św. Norbert, arcybiskup magdeburski. Potomek znakomitego rodu, kanonik i kapelan cesarza Henryka V, przez jakiś czas prowadził życie bardzo światowe. Nawróciwszy się, pracował zrazu jako wędrowny kaznodzieja pokutny, po czym w roku 1120 założył pierwszy klasztor swego zakonu w Prémontré (Praemonstratum) pod Laon we Francji. Regułę przyjął św. Norbert augustiańską, właściwą zakonom tzw. kanoników regularnych, stanowiących niejako przejście od, kanoników zwykłych do właściwych zakonów. Różnica między nimi a zakonami opartymi o regułę benedyktyńską polegała na tym, że gdy te służyły głównie własnemu uświęceniu lub misjom, zakony kanoników regularnych zwracały więcej uwagi na zadania duszpasterskie. Te same … Czytaj dalej 3 września Żywot błogosławionej Bronisławy, norbertanki