Pamięć, jako władza ducha

Ps XXXVII .4 Raduj się w Panu,
a On spełni pragnienia twego serca.

O bycie człowieka jako osoby nie ma dziś żadnej mowy, gdyż nie wolno mówić o człowieku jako osobie. Osoba musi mieć do dyspozycji osobową duszę, z rozumem, pamięcią, wolną wolą.
Pamięć, jako władza ducha, jest bardzo ważna. Gdyby w momencie stracić pamięć – co dzieje się niestety czasami w życiu człowieka – to człowiek który utracił pamięć, nie wie kim jest, nie wie gdzie jest, nie wie kiedy jest, nie zna żadnych odniesień, relacji, nie jest w stanie powiedzieć: chcę ciebie za żonę, chcę ciebie za męża; czyli nie jest w stanie założyć związku małżeńskiego i utworzyć rodzinę.

Flp II .13 Albowiem to Bóg jest w was sprawcą i chcenia, i działania zgodnie z [Jego] wolą.