Anioł Pański zwiastował Pannie Maryi i poczęła z Ducha Świętego

Bóg powierzył w ręce Maryi swój najcenniejszy Skarb.

Jezus poświęcił Swej Matce 30 lat ziemskiego życia, a tylko 3 lata światu.

Najtrudniej jest rozmawiać z dzieckiem, które nie uznaje swojej Matki.

Jest Ona (Maryja) jakby przynętą, położoną przez moją dobroć dla chwytania stworzeń rozumnych.

św.Katarzyna ze Sieny
DIALOG O BOŻEJ OPATRZNOŚCI CZYLI KSIĘGA BOSKIEJ NAUKI
rozdział CXXXIX

Próbę wyobrażenia i uczczenia Zwiastowania widzimy w modlitwach i to tych codziennych. Trzy razy dziennie odkładamy swe zajęcia, aby kontemplować tajemnicę wcielenia w modlitwie „Anioł Pański”, zaczynającej się od słów: „Angelus Domini nuntiavit Mariae et concepit de Spiritu Santo” („Anioł Pański zwiastował Pannie Maryi i poczęła z Ducha Świętego”).
Historia modlitwy „Anioł Pański” sięga średniowiecza, kiedy to biciem dzwonów wyznaczano trzy pory dnia: rano, południe i wieczór. Zwyczaj ten był bardzo praktyczny m.in. z powodu braku zegarków. Słowa Gabriela skierowane do Maryi i przytoczone w Ewangelii Łukasza: „Zdrowaś Maryjo, łaskiś Pełna”, stały się najczęściej powtarzanym fragmentem Biblii: a tym samym Gabriel stał się najczęściej cytowanym aniołem na świecie.
W upowszechnionej postaci „Pozdrowienia anielskiego” przypominamy pierwsze zdanie dialogu, jaki anioł Gabriel przeprowadził z Maryją przy okazji zwiastowania, wzbogacone o dodatek pochodzący z pozdrowienia Maryi przez Elżbietę i dołączoną później przez Piusa V prośbę o modlitwę.
Należy też wspomnieć o utworach muzycznych, noszących tytuł „Ave Maria”, a skomponowanych do słów „Pozdrowienia anielskiego”.